എന്തിനവൾ

പെറ്റുകൂട്ടിയിത്ര

പുകനിറഞ്ഞു കറുത്ത

ഇരുണ്ട ഹൃദയങ്ങൾ?

എന്തിനവൾ

ചുമന്നു നടന്നതീ

മൂന്നും മുന്നൂറും,

എണ്ണമറിയാതെ....!!

പാകമാകാതെ

പാലുകൊടുത്തവൾ

എന്തിനിനി

നീരൊഴുക്കുന്നു..?

ശപിക്കണം;

കൺതുറക്കാതെ

ചത്തുപോകുവാൻ!

ആഭിചാരത്തിൽ

ഭസ്മമാക്കണം

ചിരികളെ,

ചായങ്ങളെ

പിന്നെ

വിശ്വാസങ്ങളെ!!